BiYazar

İletişim... Kurduğumuzu sandığımız ama çoğumuzun aslında ne olduğundan haberi bile olmayan şey.  Nerede başlıyor iletişim? Nerede son buluyor? "İki insan birbirini fark ettiğinde iletişim başlar." diyor Cüceloğlu.  Peki kaçımızın haberi vardı bundan?  Sadece konuşmak değildir iletişim, çoğumuzun düşüncesinin aksine iletişimin o kadar çok çeşidi vardır ki... Dokunma, duyma, koklama, farkına varabildiğimiz her şey bir iletişim kanalıdır oysa. Bir insan yanınızdan geçtiğinde size selam vermiyorsa bu iletişimdir. Çünkü burada size verdiği bir çok gizli mesaj vardır. Başka birisi yanınıza gelip konuşmaya başlıyorsa bu da bir iletişimdir.  Hoş bir parfüm sıkmış birisinin yanından geçerken, tanımasanız bile koku aracılığıyla size ilettiği mesajlar vardır, yani parfüm de bir iletişim kanalıdır. Ve iletişim kurulduktan sonra her birey kendi var oluşunu bir şekilde karşısındaki kişiye hissettirmek ister. Birey olarak var oluşumuz da beş soruya bağlıdır. Yani iletişi

Ben Aliye, Ben Reyhan, Ben Ayşe, Ben Melek... Kim olduğumun pek bir önemi yok, çünkü yaşadıklarımın hepsi gerçek. Bir adımın olmaması veya beni bire bir tanımıyor olmanız ne yaşadıklarımı inkar etme, ne de beni görmezden gelme hakkını vermez size. Çünkü ben eminim ki benimle aynı kaderi paylaşan fakat yakın çevrenizde olsa dahi onlardan bihaber olduğunuz bir çok insan vardır. Biz sizin hayatınıza, on beş dakikalık dedikodularınızda yer aldığımız kadar dahil olabiliyoruz. Bütün bu acıları, öfkeyi, kini on beş dakikaya sığdırabiliyor olmanıza rağmen, biz ömür boyu bu acıları yaşamak zorunda bırakılıyoruz. Peki neden? Çünkü ayıp... Çünkü günah... Kaderimiz böyleymiş değil mi? Boyun eğmeli, kabullenmeliyiz. Çünkü toplum güçlü kadınları sevmez aksine çok korkar onlardan! Çünkü bizim ne yapacağımız belli olmaz, değil mi? Kadın dediğin susup oturmalı, ona ne denilirse onu yapmalı, hakkı verilirse almalı, verilmezse -bir bildikleri vardır deyip- sesini çıkarmamalı. Bunları yapmadı