KADIN

Ben Aliye,
Ben Reyhan,
Ben Ayşe,
Ben Melek...

 Kim olduğumun pek bir önemi yok, çünkü yaşadıklarımın hepsi gerçek. Bir adımın olmaması veya beni bire bir tanımıyor olmanız ne yaşadıklarımı inkar etme, ne de beni görmezden gelme hakkını vermez size.

 Çünkü ben eminim ki benimle aynı kaderi paylaşan fakat yakın çevrenizde olsa dahi onlardan bihaber olduğunuz bir çok insan vardır. Biz sizin hayatınıza, on beş dakikalık dedikodularınızda yer aldığımız kadar dahil olabiliyoruz. Bütün bu acıları, öfkeyi, kini on beş dakikaya sığdırabiliyor olmanıza rağmen, biz ömür boyu bu acıları yaşamak zorunda bırakılıyoruz. Peki neden?

 Çünkü ayıp... Çünkü günah...

 Kaderimiz böyleymiş değil mi? Boyun eğmeli, kabullenmeliyiz. Çünkü toplum güçlü kadınları sevmez aksine çok korkar onlardan!
Çünkü bizim ne yapacağımız belli olmaz, değil mi? Kadın dediğin susup oturmalı, ona ne denilirse onu yapmalı, hakkı verilirse almalı, verilmezse -bir bildikleri vardır deyip- sesini çıkarmamalı.
Bunları yapmadığınızda yani güçlü bir kadın olup hakkınızı aradığınızda, size verilenle yetinmediğinizde, hep daha fazlasını isteğinizde, o zaman ne olur biliyor musunuz?

 Toplumun dışına itilirsiniz. Çünkü siz elalemin karısına-kızına "kötü" örnek oluyorsunuzdur. Siz o "uyuyan devi" uyandırmaya çalışıyorsunuzdur. Halbuki ne kadar zor uyuttular onları, binlerce yıl boyunca... 
Şimdi siz onları uyandırırsanız bir daha nasıl uyutacaklar? Bunu nasıl düşünemezsiniz...

Yorumlar

  1. Unknown5 Mart 2022 21:18

    Herşeyden Önce İnsan Olmak Yaradandan Ötürü Yarattığını Sevmek.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sanata ve Sanatçıya Verilmeyen Değer

Her çocuğun küçükken kendine örnek aldığı, onun gibi olmak için çabaladığı ve hayaller kurduğu biri mutlaka vardır. Ve bu kişiler genelde sanatçılardır. Bu kişi bazen bir ressam, yazar, heykeltıraş yada bir şarkıcı olabilir. Çocuğun kendine örnek aldığı sanatçıya dikkat ederseniz gerçekten de yeteneğinin olduğu bir konuda örnek aldığını görebilirsiniz. İşte bu noktada çocuğun yeteneği fark edilip geliştirme yoluna gidilmesi gerekirken bizim toplumumuzda sanata ve sanatçıya yeterince değer verilmediğinden ailesi onu farklı konulara yöneltmeye çalışır… Mesela küçüğümüz ressam olmak istiyorsa doktor yada o tarzda bir şey olmasını isterler ve kafasına ressamlığın ne kadar boş ve gereksiz bir meslek olduğunu sokmaya çalışırlar. Çocuk bu durumda çaresiz, ressamlık hayalini bir süreliğine kenara bırakır ama asla tamamen vazgeçemez. Yeteneğinin farkında olduğu için günün birinde bunu herkese kanıtlayacağının hayalini kurar. Fakat bu yeteneği hiç bir zaman hobi olmaktan ileri gidemez… Çünkü
Devamı

Keşke'siz Bir Yaşam Mümkün

İletişim... Kurduğumuzu sandığımız ama çoğumuzun aslında ne olduğundan haberi bile olmayan şey.  Nerede başlıyor iletişim? Nerede son buluyor? "İki insan birbirini fark ettiğinde iletişim başlar." diyor Cüceloğlu.  Peki kaçımızın haberi vardı bundan?  Sadece konuşmak değildir iletişim, çoğumuzun düşüncesinin aksine iletişimin o kadar çok çeşidi vardır ki... Dokunma, duyma, koklama, farkına varabildiğimiz her şey bir iletişim kanalıdır oysa. Bir insan yanınızdan geçtiğinde size selam vermiyorsa bu iletişimdir. Çünkü burada size verdiği bir çok gizli mesaj vardır. Başka birisi yanınıza gelip konuşmaya başlıyorsa bu da bir iletişimdir.  Hoş bir parfüm sıkmış birisinin yanından geçerken, tanımasanız bile koku aracılığıyla size ilettiği mesajlar vardır, yani parfüm de bir iletişim kanalıdır. Ve iletişim kurulduktan sonra her birey kendi var oluşunu bir şekilde karşısındaki kişiye hissettirmek ister. Birey olarak var oluşumuz da beş soruya bağlıdır. Yani iletişi
Devamı

Aşk Diye'bildiğimiz'...

Öncelikle bende bu konuda çok bilgili sayılmam, bunu söyleyerek başlamak istiyorum.  Hepimiz hayatımız boyunca şuna aşığım, buna aşığım dedik mutlaka. Ama gerçekten aşık olabildik mi hiç? Bence bunun cevabı ben de dahil çoğu kişi için "hayır". Aşık olduğumuzu sandık hep, ama gerçekten aşık olmadık. Çünkü öyle olsaydı ne, zaman ne de başka güçler onu unutmamızı sağlayamazdı. O kadar derine inebilseydi o kişi, açtığı yaralar öyle kolay kapanamazdı. Ve en önemlisi, sonrasında tekrar aşık olamazdık. Zaten "tekrar aşık olmak" diye bir şey yok bence! İnsanlar ömürleri boyunca sadece bir kez aşık olabilirler. Ve son nefeslerinde bile o kişiyi eksik etmezler dudaklarından...Tekrar aşık olunabilseydi hangi birini sayacaklardı son nefeslerinde?  Bence şöyle olurdu aşık bir kadın yada aşık bir erkek; -değişen bir şey yok aslında, aşık olduğunda her iki cins de aynıdır-  Bir kere gözü kör olur insanın, bu en bilinen etkisidir zaten. Senin mükemmelin olur o insan, mutlaka
Devamı