Sanata ve Sanatçıya Verilmeyen Değer

Her çocuğun küçükken kendine örnek aldığı, onun gibi olmak için çabaladığı ve hayaller kurduğu biri mutlaka vardır. Ve bu kişiler genelde sanatçılardır. Bu kişi bazen bir ressam, yazar, heykeltıraş yada bir şarkıcı olabilir. Çocuğun kendine örnek aldığı sanatçıya dikkat ederseniz gerçekten de yeteneğinin olduğu bir konuda örnek aldığını görebilirsiniz. İşte bu noktada çocuğun yeteneği fark edilip geliştirme yoluna gidilmesi gerekirken bizim toplumumuzda sanata ve sanatçıya yeterince değer verilmediğinden ailesi onu farklı konulara yöneltmeye çalışır…
Mesela küçüğümüz ressam olmak istiyorsa doktor yada o tarzda bir şey olmasını isterler ve kafasına ressamlığın ne kadar boş ve gereksiz bir meslek olduğunu sokmaya çalışırlar. Çocuk bu durumda çaresiz, ressamlık hayalini bir süreliğine kenara bırakır ama asla tamamen vazgeçemez. Yeteneğinin farkında olduğu için günün birinde bunu herkese kanıtlayacağının hayalini kurar. Fakat bu yeteneği hiç bir zaman hobi olmaktan ileri gidemez…
Çünkü daha küçükken bu alana girmiş, sadece ressamlık için eğitim almış yüzlerce “şanslı” çocuk ilerde onun önüne geçer. O da ailesi yüzünden asla onların eğitimine eşit bir seviyeye gelemez ve böylece bir çocuğun daha masum hayali yetişkinlerin kirli dünyası ve muhtemelen para kazanma hırsları yüzünden suya düşmüş olur.
Oysa bilinmelidir ki mutlu bir yaşamın sırrı sevdiğiniz mesleği icra etmekten geçer. Ve birçok insan çok paralar kazanıp sevmediği bir işi yapmaktansa, sevdiği ama kazancı nispeten daha az olan mesleği yapmayı tercih eder. Tabii buna izin verilseydi! Etrafındakiler tarafından önlerine sürekli setler çekilmeseydi…
Bu konuda toplumsal olarak ciddi sorunlarımız olduğu ortada. Sonuçta bir toplumun bel kemiği doktorlar, mühendisler, hakimler, savcılar, polisler olabilir fakat insanların karınlarının olduğu kadar ruhlarının da doyurulması gerektiği çok önemli bir gerçektir. Yani aslında hiç bir toplum sanatsız ve sanatçısız yaşayamaz. Ve bir toplum eğer nitelikli ve kültürlü bir toplum haline gelmek istiyorsa kendi sanatçılarını yetiştirmeli onlara her daim destek olmalıdır.
Sanatçılarıyla kültürünü yaşatmalı, gelecek nesillere bu mirasın ne kadar önemli olduğunu anlatmalı ve bu şekilde devam etmelidir ki; bir zamanlar tarihe adını altın harflerle yazdırmış “Türk” kültürü daha yüz yıllarca yaşayabilsin!

Yorumlar

  1. Sanatciyi sanati gectim,biz insanlar birbirimize olan deger kavramlarini yitirmis durumdayiz malesef...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet ne yazık ki gün geçtikçe birbirimize bile değer vermez hale geliyoruz.

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Keşke'siz Bir Yaşam Mümkün

Aşk Diye'bildiğimiz'...